اتریوم، بلاکچِینی که می تواند به ایجاد شبکه ی نیروی کار غیر متمرکز کمک کندReviewed by حامد صالحی on Oct 20Rating: 5.0
امروزه نیروی کار تا حد ممکن، متمرکز(centralized) است. با توجه به گزارش ارائه شده توسط census.gov(سایت سرشماری)، ۵۱٫۶ درصد از مردم ایالات متحده آمریکا در سازمان های بزرگ(large enterprises) کار می کنند. این شرکت ها برای افزایش حداکثری بهره وری(efficiency)، غالباً ستادهای مرکزیِ(headquarters) بزرگ و سلسله مراتبی پایدار دارند. با این حال با ظهور اینترنت، تغییرات چشمگیری در جهت حرکت از این مدل به سوی آزادکاری(freelancing) به وجود آمد.
روش کاری نیمه-متمرکز(semi-decentralized)، امکان انجام کارهای خاص را به صورت بسیار کارآمدتر فراهم می آورد. به علاوه این امکان را برای شرکت ها به وجود می آورد که با متمرکز کردن فقط عملیات کلیدی(key operations) و اصلی، بتوانند هزینه ها را تا حد زیادی کاهش دهند. در حال حاضر شرکت هایی نظیر Uber و Airbnb به صورت مؤثر و کارآمدی این مدل را به کار گرفته اند. پیشرفت های اخیر بلاک چین(Blockchain) و قراردادهای هوشمند(Smart Contracts) با ایجاد قانونیِ شبکه های نیروی کار غیر متمرکز، پیشروی freelancing به سطوح بعدی را میسر کرده است.
نیروی کار غیر متمرکز

نیروی کار غیر متمرکز(decentralized workforce)، شبکه ای از کارگزارانی(workers) است که توسط یک مرجع مرکزی(central authority) مدیریت نمی شوند و از این رو هیچ نقطه ی آسیب پذیری ندارند.
این مدل با آزادکاری سنتی(traditional freelancing) تفاوت دارد؛ در آزادکاری سنتی، فریلنسرها کاری که می توانستند انجام دهند را به کارفرمایان(employer) ارائه می دادند و کارفرمایان باید قبل از پرداخت دستمزد، کار را مورد آزمایش و تأیید قرار می دادند.
قراردادهای هوشمند(Smart Contracts) و ارز های رمزگذاری شده، ما را قادر به ایجاد شبکه های نیروی کار غیر متمرکز و خودمختار می­سازند.
در این اکوسیستم، کارفرمایان، کارهایشان را ارسال می کنند و هر کارگزاری که بتواند کار را انجام دهد، آن را به عهده می گیرد. سپس کار انجام شده توسط کارگزاران دیگر موجود در شبکه مورد تأیید قرار می گیرد؛ سپس تصمیم گرفته می شود که دستمزد پرداخت شود یا خیر. پرداخت یا باید به طور خودکار انجام شود یا مستقیماً به واسطه ی بلاک چین یا یک قرارداد هوشمند انجام گیرد.
کارآمدترین مدل پرداخت دستمزد، مدلی است که در آن کارگزاران برای انجام وظایفی بسیار خاص دستمزد دریافت کنند. این سیستم، مشابه با روش آگهی­ های اعطای جایزه(bounty posters)(جایزه ی نقدی در قبال انجام کاری) در مناطق غربی ایالات متحده(Old West) در حدود قرن ۱۹ است. دولت آگهی هایی با عنوان “تحت تعقیب”(Wanted) برای مجرمان منتشر می کرد و پاداشی برای آن تعیین می کرد، کسی که به دنبال پاداش بود، مجرم را دستگیر کرده و پس از تحویل آن به کلانتر پاداش دریافت می کرد.
توجه به این نکته مهم است که غیر متمرکز کردن نیروی کار ممکن است گزینه ی مناسبی برای هر نوع کاری نباشد.
غیر متمرکز به ویژه برای کارهایی که می توانند به راحتی بررسی شوند و یا کارهایی که باید از خرد جمعی(crowd wisdom) بهره گیرند، روشی بسیار مناسب و قدرتمند است. بازاریابی آنلاین(Online marketing)، مشاوره(consulting) و توسعه ی نرم افزار(software development) به صورت آنلاین برخی از صنایعی هستند که سود زیادی از نیروی کار غیر متمرکز می برند.

برخی از چالش های بزرگ

بزرگترین چالش در شبکه ی نیروی کار غیر متمرکز، بررسی کار انجام شده است. تنها راه برای ایجاد سیستم بازنگری(review system) بر روی کار، تشویق کردن سایر کاربران به بررسی کار همکارانشان و سپس اطلاع رسانی به قرارداد هوشند که پرداخت باید انجام شود یا خیر، است.
مشکل مهمی که ممکن است در چنین سیستمی به وجود آید، صداقت(honesty) است؛ کاربرانی که درخواست ها را بررسی می کنند باید برای انجام صحیح چنین کاری متقاعد شوند. در غیر این صورت، این امکان وجود دارد که اگر کاری با کیفیت پایین ارائه شود، به اعتبار و شهرت کارفرما لطمه وارد شود.
یکی از این پلتفرم ها که در حال حاضر در دسترس است، به هر فردی اجازه ی ارسال کار و دریافت هزینه و ارسال خودکار کار برای بازنگری توسط کاربران دیگر را می دهد. این بازرسان(job reviewers) باید ستاره هایشان (شهرت شان) را برای انجام بازرسی به خطر بیاندازند. اگر بازرسی آن­ها با بازرسی انجام شده توسط اکثر بازرسان مطابقت نداشته باشد، تعدادی از ستاره هایشان خاموش می شود. این روال شباهت هایی به الگوریتم اثبات سهم ارائه شده(Proof of Stake) توسط اتریوم(Ethereum) دارد.
علاوه بر این، راه اندازی یک سیستم پاداش و دستمزد مناسب و مطلوب نیز می تواند یک چالش باشد.
سیستمی باید ایجاد شود که پول به شیوه ای غیر م تمرکز و غیر قابل اطمینان(trustless)، به صورت خودکار از کارفرمایان(employer) به کارگزاران(workers) و بازرسان(reviewers) انتقال یابد. ممکن است پول کاغذی سنتی(Traditional fiat) هرگز مستعد ادغام با چنین سیستمی نباشد. اما با این حال ارزهایی نظیر اتریوم یا بیت کوین در حال حاضر مستعد چنین ادغامی هستند.

آینده ای روشن

محبوبیت آزادکاری آنلاین به دلیل مزایایی که هم به کارگزاران و هم به کارفرمایان ارائه می دهد، در طول چند سال گذشته بسیار بیشتر شده است. مرحله ی بعدی، غیر متمرکز کردن کامل این صنعت برای حذف تمام نقاط آسیب پذیر آن می باشد. در حال حاضر قریب به ۴۰ درصد از مردم جهان به اینترنت دسترسی دارند و از آنجا که ۳٫۵ میلیارد نفر در جهان آنلاین هستند، بلاک چین در هماهنگ کردن این نیروهای کاری در حال ظهور نقش مهمی ایفا می کند.

شما چه فکری در این مورد می کنید؟ چه آینده ای برای آزادکاری بر پایه سیستم غیر متمرکز بلاکچین متصور هستید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید


منبع: cointelegraph