آدرس منحصربه‌فردی از یک کامپیوتر بر روی اینترنت، متشکل از سه بخش است:
(۱) نام موجودیت (مثلا نام وب‌سایت) و به دنبال آن
(۲) نوع موجودیت (مثلا شرکت‌ها با پسوند نقطه کام شناخته می‌شوند) و به دنبال آن، برای مؤسسات و سازمان‌های دولتی و خصوصی محلی
(۳) موقعیت جغرافیایی آن موجودیت (مثلا: دامنه‌ی محلی ایران ir. است).
نام دامنه یک راه آسان برای به خاطر سپردن آدرس اینترنتی فراهم می‌کند که به آدرس عددی آن (آدرس IP) توسط سامانه نام دامنه (DNS) ترجمه شده است.


نام دامنه، دنبال‌های از کاراکترهای معمولا الفبایی (به‌عنوان‌مثال مرکز توانمندسازی و تسهیل‌گری کسب‌وکارهای نوپای فاوا - ictstartups.ir) که گروهی از منابع آنلاین را مشخص می‌کند (یک شرکت یا شخص خاص) و بخشی از آدرس‌های اینترنتی مربوطه را تشکیل می‌دهد.