خطا! ورودی را کنترل کنید
خطا! ورودی را کنترل کنید
ورود خودکار ؟
اگر فرم ثبت نام برای شما نمایش داده نمیشود، اینجا را کلیک کنید.
اگر فرم بازیابی کلمه عبور برای شما نمایش داده نمیشود، اینجا را کلیک کنید.
انجمن گفتگو استارتاپ و کار آفرینی
شما در حال مشاهده انجمن گفتگو استارتاپ های ایران هستید، این انجمن با هدف ایجاد بستر گفتگو پیرامون موضوعات حوزه کارآفرینی و کسب و کار های نوپا ایجاد شده است. با عضویت در این انجمن می توانید با اعضای اکوسیستم کارآفرینی کشور در ارتباط باشید.
این انجمن همچنین مرجع کاملی از شتاب دهنده ها، مراکز رشد و پارک های علم و فناوری، استارتاپ ها، اسامی منتور ها، سرمایه گذاران و فعالان کارآفرینی کشور را گرداوری نموده است.
ما به شما این اطمینان را می دهیم که با جستجو در این انجمن بتوانید هر موضوعی را در رابطه با استارتاپ ها پیدا کنید. کارشناسان ما نیز بطور 24 ساعته پاسخگوی سوالات شما خواهند بود.
مشکلات یک کارآفرین در شروع کار قدم گذاشتن در مسیر پر فراز و نشیب کارآفرینی و شرع یک کسب و کار همزمان است با شروع چالش های مختلف. واقعا نمیتوانیم گزینه ای را در دنیای موفقیت در کسب و کار بیابیم که بدون مشکل و سختی به جایگاه کنونی رسیده باشد. شاید نتوان تمامی این موارد را در یک مطلب گنجاند ولی امروز سعی می کنیم به بررسی چندتا از این مشکلات بپردازیم. مشکلات سر راه یک کارآفرین تازه کار:رها کردن شغل کنونیاگر شما می خواهید خود را وقف شروع و راه اندازی یک کسب و کار موفق کنید، تقریبا غیرممکن خواهد بود که بتوانید بطور همزمان دو جایگاه شغلی را مدیریت کنید. شما شاید بتوانید در طول تعطیلات و آخرشب ها کمی برای این کودک نوپا وقت بگذارید، اما بدانید که اگر می خواهید به طور مناسبی آن را رشد دهید، باید شغل کنونی خود را کنار بگذارید. رهاکردن موقعیت شغلی کنونی تان در ازای یک فرصت شغلی طولانی مدت و غیرقابل پیش بینی، شاید کمی ترسناک به نظر برسد، به خصوص اگر شما در گذشته تجربه راه اندازی کسب و کار را نداشته باشید. متاسفانه هیچ راه میانبری هم وجود نخواهد داشت. تنها باید به تصمیم خود منطقی نگاه کنید و غریزه خود را پس نزنید. مسائل مالیکارآفرینان باتجربه می دانند که به آسانی نمی توان از پس مسائل مالی راه اندازی یک کسب و کار جدید، برآمد و آنها تنها دارای چندین مزیت نسبت به تازه واردان این حوزه هستند. آنها شاید استخری از سود از فروش کسب و کار قبلی خود داشته باشند و بتوانند از این پشتوانه برای بنیانگذاری کسب و کار جدید خود استفاده کنند. حتی اگر آنها در اولین کسب وکار خود با شکست مواجه شده باشند، دارای ارتباطات مفیدی با سرمایه گذاران و مشتریان هستند که به آنها در سرمایه گذاری بعدی شان کمک بسیاری خواهد کرد. به عنوان یک کارآفرین جدید، شما باید به گونه ای کار خود را آغاز کنید که گویی تشنه هرگونه ارتباط جدید و شبکه سازی در حوزه کاری خود هستید و باید به تمامی گزینه های ممکن برای راه اندازی کسب و کارتان قبل از شروع هر کاری، فکر کنید. تشکیل تیم کاریاین کار به خصوص اگر شما هیچگونه تجربه راه اندازی و رهبری یک تیم کاری را نداشته باشید، بسیار سخت خواهد بود، اما اگر حتی شما تجربه این کار را هم داشته باشید، انتخاب یک تیم مناسب برای استارتاپ می تواند کاری استرس آور و سخت باشد. این کافی نیست که تنها نامزدهایی را برای پر کردن جایگاه ها پیدا کنید، بلکه باید هزینه داشتن چنین افرادی را در کسب و کار و میزان سازگاری فرهنگی آنها با تیم کاری تان را به خوبی در نظر بگیرید. چنین نظارتی می تواند در زمانی که شما تحت فشار پرکردن جایگاه های تیمی خود هستید، کاری بسیار سخت باشد. الهام پذیر بودنبه عنوان بنیانگذار یک استارتاپ شما باید توانایی رویارویی و مدیریت ایده های جدید را داشته باشید. زمانی که یک رقیب برای شما پیدا می شود، این مسئولیت حتمی شما خواهد بود که یک برنامه مشخص برای مقابله و هم پا شدن با این رقیب داشته باشید. زمانی که تیم شما با موانع غیرقابل نفوذ روبه رو می شود، شغل شما به یک برنامه جایگزین برای حرکت به جلو نیاز پیدا می کند. داشتن یک فکر خلاق و نداشتن تجربه کسب وکار، شاید کمی با هم در تناقض باشند. هرچه قدر که کمتر تجربه داشته باشید، به همان اندازه هم بیشتر تحت فشار قرار خواهید گرفت و دوران سخت تری را در طرح ریزی یک برنامه کسب وکاری قابل قبول خواهید گذراند. رویارویی با ناشناخته هاکسب و کار شما تا چه مدتی دوام خواهد آورد؟ چه قدر پرثمر خواهد بود؟ آیا مشتریان محصولات شما را می پسندند؟ آیا شما قادر خواهید بود که مسیر مالی ثابتی را طی کنید؟ هیچ یک از این سوال ها یک جواب ثابت و مشخص نخواهد داشت، حتی در استارتاپ هایی با یک ایده عالی و در دسترس داشتن تمامی منابعی که مورد نیاز توسعه این ایده می باشند. وجود فاکتورهای ناشناخته در مسیر کسب و کار به معنای این است که ثبات شغلی شما با نوسان روبه رو خواهد بود و بسیاری از برنامه های بلندمدت شما در طی زمان و باظهور پیشرفت ها و نوآوری های جدید، اثرگذاری خود را از دست می دهند. کنار آمدن با این فراریت یکی از سخت ترین بخش های کارآفرینی برای یک کارآفرین تازه کار خواهد بود. تنهاییاین یک مشکل تقریبا نادیده گرفته شده در حوزه کارآفرینی می باشد و بسیاری از صاحبان کسب وکاری جدید برای این چالش آماده نخواهند بود تا اینکه زمان آن فرابرسد. کارآفرین بودن کمی ما را دچار یک انزوا می کند. چراکه یک موقعیت فردی است و شما دارای همکاران و هم تیمی هایی نیستید که بتوانید به آنها بطور کامل تکیه کنید. شما باید ساعات بسیاری را کار کنید و مثل همیشه نمی توانید خانواده خود را ببینید. و کارمندان شما هم به نوعی با شما فاصله دارند. قانون گذاریاین خوب است که شما یک رئیس باشید و دستور بدهید و قانون وضع کنید. دیر یا زود شما باید قوانینی را در کسب و کار خود تعیین کنید. از تعداد روزهای مرخصی که یک کارمند می تواند داشته باشد بگیرید، تا قوانینی برای بررسی شکایت یک کارمند. طرح این جزئیات، و فکر کردن به آنها کاری سرگرم کننده نمی باشد، اما برای هر کسب وکاری لازم و ضروری است. تصمیم گیریچه باور کنید و چه نه، این کار یکی از پراسترس ترین چالش های این لیست می باشدو کارآفرینان جدید، مجبورند روزانه تعدادی تصمیم سخت بگیرند، چه از تصمیمات شرکتی تاثیرگذار و تصمیمات زمانبندی و چه از تصمیمات کوچک و بزرگ. فرسودگی ناشی از تصمیم گیری یک حقیقت است و بیشتر کارآفرینان جدید این را تجربه خواهند کرد، اگر به اندازه کافی برای رویارویی با مراحل چالش برانگیز جدید، آماده نباشند. • اگر شما می توانید راه خود را از پس این موانع عمده پیدا کنید، پس برای احراز کردن خود به عنوان یک کارآفرین، به خوبی عمل خواهید کرد. اما به این معنا نیست که دیگر هیچ مانعی بر سر راه کسب و کاری شما نخواهد بود و هیچ مانع جدیدی هم پدید نخواهد آمد. ولی به هرحال شما آماده خواهید بود تا ازپس خود بربیایید و چالش های موجود را مدیریت کنید و در طول رقابت کسب و کاری خود را بالا بکشید. https://bigwallet.ir/%D9%85%D8%B4%DA...9%D8%A7%D8%B1/
در نشست مشترک کانون کارآفرینان استان تهران و دولتیها بررسی شد موانع و مشکلات کارآفرینی و سرمایهگذاری در کشور گروه سرمایهگذاری -کارآفرینان و سرمایهگذاران بهعنوان ارکان اساسی توسعه و ایجاد اشتغال در کشور همواره مورد توجه بوده است، از این رو لزوم توجه و حمایت از فعالان این بخش یک ضرورت انکارناپذیر در توسعه اقتصادی است. کانون کارآفرینان استان تهران بهعنوان یکی از نهادهای فعال در عرصههای اقتصادی کشور با رویکردی جدید در راستای بررسی مشکلات و موانع سرمایهگذاری و کارآفرینی و به منظور تحکیم ارتباط بخش خصوصی و دولتی اقدام به برگزاری نشستهای دورهای کرد. در نشست مشترک رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی استان تهران با کانون کارآفرینان و مراکز کارآفرینی استان تهران که چهارشنبه گذشته به مناسبت هفته جهانی کارآفرینی برگزار شد، چالشهای سرمایهگذاری و کارآفرینی مورد بررسی قرار گرفت. به گزارش «فرصت امروز»، بر خلاف عادت مرسوم ابتدا با صحبتهای کارآفرینان آغاز شد، داوود عسگری - رئیس انجمن صنفی کاریابیهای غیردولتی استان تهران - با اشاره به برخی مشکلات کاریابیها اظهار کرد:از سازمان مدیریت و برنامهریزی استان تهران میخواهیم تا اعتباراتی برای ساماندادن به وضعیت بنگاهها اختصاص بدهند. یکی از مشکلات کاریابیها مالیات بر ارزش افزوده است، در حالی که کاریابیها کار اداره کار را انجام میدهند، متاسفانه دارایی و اداره مالیات به اسم ارزش افزوده از کاریابیها مالیات میگیرند. رئیس انجمن صنفی کاریابیهای غیردولتی استان تهران افزود: کاریابیها این آمادگی را دارند با توجه به امکانات و تجهیزات و اطلاعات فردی و تخصصی که از افراد ثبتنامی در اختیار دارند به کمک دولت و دستگاههای اجرایی بیایند تا از دانش و مهارت و تخصص کسانی که در مراکز کاریابی ثبتنام کردهاند استفاده کنند. در ادامه این نشست، پیشنهاد اعطای نمایندگی برای ایجاد و گسترش برندهای داخلی در جهت توسعه کسبوکار از سوی غنیپور، کارآفرین برتر ملی و عضو کانون کارآفرینان استان تهران مطرح شد. فدایی، عضو دیگر کانون کارآفرینان استان تهران و استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر نیز با ایراد صحبتهایی در ادامه این نشست پیشنهاد راهاندازی یک شبکه راهبردی کارآفرینی برای جلب کارآفرینان ارائه و خاطرنشان کرد: در حال حاضر به یک شبکه راهبردی و نوآور نیاز داریم که بتواند کارآفرینان را دور هم جمع کند و از نظرات و ایدههای آنها بهره بگیرد. وی افزود: با شرایط کنونی توصیه نمیشود کسی به دنبال تولید برود، مگر آنکه قوانین و زیرساختها درست شود و قدرت رقابت پیدا کنیم. حبیبی، دبیرکل کارگروههای کانون کارآفرینان استان تهران نیز در این نشست با اشاره به تصویب قانون حمایت از شرکتهای دانشبنیان در سال 1389 گفت: ارزشآفرینی به واسطه نوآوری ایجاد میشود و نوآوری در شرکتهای دانشبنیان اتفاق میافتد، اما جالب است که از زمان تصویب این قانون و زمانی که بهعنوان کارآفرین برتر ملی انتخاب شدم تا به امروز یک قدم موثر در این زمینه برداشته نشده است. وی گفت: مطابق قانون باید هر سال 1000میلیارد تومان از طرف دولت به این بخش پرداخت شود تا سال 1394 قرارکه پنج سال از تاریخ تصویب قانون میگذرد و تنها 700میلیارد تومان جمعا برای شرکتهای دانشبنیان در نظر گرفته شده است، اما ظرف یک هفته گذشته بیش از 1000میلیارد تومان وام برای خرید خودرو از سوی دولت اختصاص داده شد. دبیرکل کارگروههای کانون کارآفرینان استان تهران گفت: فضای کسبوکار شاخصهایی را در نظر میگیرد که از کنترل کارآفرین خارج است. مجوز جزو موضوعاتی است که از سوی نهادهای عمومی و دولتی صادر میشود، اما با فضای پیچیدهای که برای دادن مجوز وجود دارد نمیتوان انتظار داشت گشایشی در حوزه اشتغال و رشد اقتصاد در کشور اتفاق بیفتد. حبیبی ادامه داد: مطابق قانون مجوزها باید حداکثر تا یک ماه از سوی دستگاهها تعیین تکلیف شوند، ولی وقتی یک بخش از صدور مجوز دو ماه طول میکشد نمیتوان امیدوار بود که آن مجوز در عرض یکماه داده شود.در پایان این نشست نعمتالله ترکی، رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی استان تهران اظهار کرد: اگر کارآفرینی را به سه حوزه صنعت و معدن، کشاورزی و خدمات تقسیمبندی کنیم، سهم اشتغال بخش صنعت و معدن 22 درصد، کشاورزی 18درصد و خدمات حدود 60درصد است که نشان میدهد حوزه خدمات فرصتهای شغلی بسیاری دارد. وی تصریح کرد: در بحث بهبود فضای کسبوکار پیش از آنکه حوزههای کارآفرینی و اشتغال را تقسیمبندی کنیم ابتدا باید ظرفیتسازی و منابع خود را تعریف کنیم. در حال حاضر تعدد دستگاههای تصمیمگیر در این حوزه یکی از مشکلات موجود است، لذا به نظر میرسد برنامهریزی و ساماندهی در این خصوص با همراهی کانون کارآفرینان و احیای سازمان مدیریت و برنامهریزی محقق شود.در حوزه سازمان مدیریت و برنامهریزی به دنبال تدوین برنامهای پنج ساله هستیم که وضعیت استان تهران در حوزههای مختلف و ظرفیت اشتغالزایی سالانه در استان را طی سال 1395 تا 1399 در نظر بگیریم و در پایان برنامه به جمعبندی مشخصی دست یابیم. ترکی ادامه داد: براساس آمارها در اتاق بازرگانی برای 45هزار نفر کارت بازرگانی صادر شده است، ولی وقتی بررسی و ارزیابی میکنیم میبینیم بخش اعظمی از آنها کارت بازرگانی گرفتهاند ولی کار نمیکنند.وی از وجود 17هزار واحد تولیدی صنعتی در استان تهران برابر آمارها خبر داد و اضافه کرد: این واحدها تنها به صرف صدور پروانه تولیدی ایجاد شدهاند که نیاز به، بهروزرسانی دارند، لذا معتقدم ظرفیتیابی شغلی در استان تهران صورت گیرد و فرصتهای کاری برای کارآفرینان تعریف شود. موانع و مشکلات کارآفرینی و سرمایهگذاری در کشور - فرصت امروز
مشکلات کارآفرینی و عدم تعادل بین کار و زندگیمشکلات کارآفرینی که بسیار متنوع و چالش برانگیزند برا هر کسی ممکن است پیش بیاید. خانواده و کسب وکار شما هر دو نیاز به توجه و زمان دارند. چطور می توانیم برنامه ای را پیش ببریم که اهداف مان را در کنار خانواده و هم در حرفه ی کاری میسر سازد؟ این پست راهکارهایی را در این خصوص برای شما عزیزان فراهم می کند. مشکلات کارآفرینی۱- درک کنید که خانواده، مهم تر از شغل است.این واقعاً یکی از پایه ترین اصولی ست که همیشه باید در ذهن تان باشد. شما می توانید کسب وکارتان را تعویض کنید اما خانواده را هرگز! اگر پدر هستید این وظیفه ی شماست که از خانواده مراقبت به عمل آورید و زمان های کافی را با آنها سپری کنید. کارآفرینان خیلی راحت پیگیریِ کارهایی که مهم هستند را می توانند نادیده بگیرند. زیرا همیشه درگیر کارهای مهم کاری هستند. اما بخاطر بسپارید که اگر آنها را برنامه ریزی نکنید همیشه این چالش را با خود خواهید داشت. سپری کردن زمان های مشخص با خانواده باعث می شود از دغدغه های کاری هم کمی دورتر بمانید و بهتر بتوانید هر یک را بطور مجزا پیش ببرید. ۲- براساس اهمیت اولویت بندی کنید، نه براساس اورژانسی بودناینکه چیزی ضروری ست، لزوماً بدین معنی نیست که مهم هم باشد. بدون یک سری اولویت های کسب وکاری لازم، همیشه کارهای ضروری نسبت به کارهای مهم حق تقدم پیدا می کنند. اما هرچه پیش تر بروید، ناامیدتر هم خواهید شد و در عوض، کار مهم تری را که نقش مهم تری هم در کسب وکارتان دارد از دست می دهید. پس لیستی از کارهایی که باید انجام دهید را تهیه کنید و از آن به عنوان یک راهنما برای اتخاذ کردن تصمیم های مفهومی تر و اهداف والاتر استفاده کنید. ۳- اگر خودتان شخصاً کنترل نمی کنید، به کسی دیگر محول کنیدشاید در اوایل راه اندازی کسب وکار، برای خود شما هم راحت باشد که جای چندین نقش و وظیفه را پر کنید، اما هرچه شرکت تان شروع به رشد کند خیلی سخت و سخت تر، و حتی غیرممکن می شود که همه ی کارها را به شخصه پیش ببرید. اگر به دنبال زمان های بیش تری هستید تا با خانواده و یا کسب وکارتان سپری کنید کارها را به کارکنان خود محول کنید (البته نقاط ضعف و قوت آنها را در این مورد درنظر بگیرید) انجام اینکار تا حدی می تواند به شما کمک کند تا زمان هایی را بدست آورید تا به اولویت های اصلی تر بپردازید. ۴- اوقات بیکاری را به عنوان بخشی از روتین خود درنظر بگیرید! نه چیزی که اضافه کنیدوقتی برنامه ی روزانه ی خود را تنظیم می کنید برخی زمان های بیکاری را هم جای دهید. وقتی ساعات بیکاری جزئی از برنامه باشد راحت تر می توانید از آن استفاده کنید. اگر کل روزتان را با وظایف کاری مسدود کنید معمولاً غیرممکن است که بتوانید زمانی را برای خودتان وقف کنید. با اوقات بیکاری، مثل یک نهادِ جداگانه برخورد نکنید. برای استراحت و مسافرت هم زمان هایی را ایجاد کنید. ۵- برنامه ای را توسعه دهید که این اولویت ها را حمایت کنداینکه اولویت های خود را به حالت مکتوب درآورید گامی ست که شما ار در مسیر درست قرار می دهد. اما غیر از آن، شما به یک برنامه عملی نیاز دارید که برای خودتان قابل سنجش و حسابرسی باشد. یعنی شاید بخواهید بخشی از ساعات فراغت خود را روی تقویم تان، مشخص کنید که به بازی تیمیِ فرزند خود، یا جلسه ی والدین شرکت می کنید. شاید بخواهید در انتهای شب، قبل از خواب، به چند مورد از کارهای مهم کسب وکارتان رسیدگی کنید. همه ی این موارد را روی تقویم قید کنید. باید در زمان مشخصی از دفتر کاری خود خارج شده و برای صرف شام نزد خانواده حاضر شوید. حتی Sheryl Sandberg مدیر ارشد فیسبوک هم ساعت ۵:۳۰ غروب از محل کار خارج می شود پس شما هم می توانید چنین برنامه ی منظمی برای خود رقم بزنید. مشکلات کارآفرینی و عدم تعادل بین کار و زندگی - پدیده فکر مهتر
بیش از ۶۰درصد مشکلات کارآفرینی مربوط به دولت استرئیس انجمن کارفرمایان بابل با بیان اینکه در هر جامعه به تناسب، درصدی از بستر کارآفرینی مهیا است، افزود: به عنوان یک کارآفرین معتقدم، فرصتهای طلایی کارآفرینی وجود دارد، اما تعداد کارآفرینان ماهر اندک است و متاسفانه تعداد اندک کارآفرینان ماهر ما نیز با یک محیط پر مشکل مواجهاند که عمده مشکلات این محیط را نیز بخش دولتی به وجود آورده است. وی با بیان اینکه بیش از ۶۰ درصد مشکلات محیطهای کارآفرینی جامعه و کارآفرینان مربوط به دولت است، ادامه داد: دولت با دخالتهای بیمورد خود در همه امور از جمله امور مالی و صدور مجوزها فعالیتهای کارآفرینان را به هم میریزد و آنها را با مشکلات بسیاری مواجه میکند. در قدم اول و به منظور رفع مشکل کارآفرینان و اصلاح محیط کسب و کار جامعه، اصلاحات باید از ناحیه دولت شروع شود. رمضانپور بیان کرد: در حال حاضر بخش عمدهای از فضاهای تولیدی در کشورهای پیشرفته در اختیار بخش خصوصی قرار دارد و این در حالی است که در کشور ما به سختی بخش خصوصی را در مسائل کشور دخالت میدهندو دولت باید تنها نقش حاکمیتی و ناظر داشته باشد و وظایف تصدیگری را به بخش خصوصی واگذار کند. رئیس انجمن کارفرمایان بابل ، کنار کشیدن دولت از محیطهای کسب و کار و کارآفرینی را موجب رونق گرفتن کارآفرینی و افزایش آمار اشتغال در جامعه دانست و تصریح کرد: اهمیت ندادن دولت به بخش خصوصی به علت ارتزاق دولت از منابع نفتی است. زمانی که نفت کنار گذاشته شود و دولت تنها از مالیات ارتزاق کند، آن موقع حرمت بیشتری برای بخش خصوصی به جهت کسب مالیات قائل خواهد بود. این فعال اقتصادی اظهار کرد: در حال حاضر ۴۵درصد اقتصاد ایران از مالیات معاف است و دولت تنها از افرادی که دستشان زیر سنگ دولت است مالیات میگیرد و عدم نیاز دولت به کسب مالیات از بخش خصوصی موجب شده تا دولت به بخش خصوصی و فعالیتهای آن بیاهمیت باشد. رمضانپور، کارآفرینی را اصلیترین، سالمترین و ماندگارترین عنصر تولید ثروت در هر جامعهای دانست و اظهار کرد: در هر شرایطی جوامع نیازمند توسعه و گسترش کارآفرینی هستند و در همین راستا دولت باید به منظور تربیت کارآفرینان برنامههای ویژهای داشته باشد. وی افزود: متاسفانه دولت در این زمینه تاکنون اقدام شفافی نداشته و حتی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در جهت تعطیلی رشتههای کارآفرینی نیز اقدام کرده است بیش از ۶۰درصد مشکلات کارآفرینی مربوط به دولت است - ictstartups.ir
بررسی مسائل و مشکلات کارآفرینی بانوانمشکلات و مسائل مرتبط با کارآفرینی بانوان استان چهارمحال و بختیاری بررسی شد. به گزارش خبرنگار گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از شهرکرد، مجتبی بنیادیان رئیس بنیاد نخبگان چهارمحال و بختیاری در نشست بررسی مسائل و مشکلات کارآفرینی بانوان استان در شهرکرد، با اشاره به نقش مهم و بی بدیل بانوان کارآفرین در ارائه و اجرای طرح های تاثیر گذار در اقتصاد کشور و ایجاد اشتغال گفت: از آنجا که بانوان کارآفرین در ایجاد کسب و کار، تبدیل علم به ثروت و تجاری سازی طرح ها پیشرو بوده اند، رفع مشکلات و معضلات این قشر جامعه در توسعه اقتصاد کشور و اشتغال زایی بسیار مؤثر است. فاطمه دوستی مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری چهارمحال و بختیاری هم از تصویب همکاری استانداری و سایر دستگاه های اجرایی استان برای رفع موانع و قوانین دست و پاگیر جهت اجرایی شدن طرح های کار آفرینان و ارائه راهکارهای اجرایی شدن طرح ها و تجاری سازی در سطح انبوه در این نشست خبر داد. در این نشست، بانوان کار آفرین نیز وجود قوانین دست و پا گیر دریافت تسهیلات، عدم اعتماد ارگان ها به موفقیت و اجرایی شدن طرح های بانوان کار آفرین و عدم همکاری جهت در اختیار قرار دادن مکان مناسب را از مشکلات در زمینه اجرای طرح های کارآفرینی خود عنوان کردند. تهیه لیست طرح های فن آورانه و کار آفرین و ارائه به سرمایه گذاران استان، فراهم نمودن مکان مناسب برای کارآفرینان جهت راه اندازی کسب و کار، تشکیل اتحادیه و تعاونی کارآفرینان در حوزه های مختلف، رفع مشکلات فرهنگی در ارتباط با کارآفرینی بانوان استان، ارائه موارد قانونی جهت اعطای تسهیلات از طرف صندوق کارآفرینی امید، ارائه لیست قوانین مانع کار آفرینی بانوان از طرق دستگاه های اجرایی استان توسط کار آفرینان، و الزام به داشتن حداقل تخصص و مدرک مورد نیاز برای ایجاد کار از مطالب طرح شده در این نشست بود. در این نشست مسئولین صندوق کارآفرینی، پارک علم و فناوری و تعدادی از بانوان کارآفرین استان چهارمحال و بختیاری هم حضور داشتند. https://www.yjc.ir/fa/news/5286279/%...88%D8%A7%D9%86
در ادامه مباحث کارآفرینی در کشور به بررسی موانع کارآفرینی میپردازیم. امید است که در فرصتهای بعدی طرحهای کارآفرینانه رابه شما معرفی کنیم چند هفته پیش تجلیلی از بعضی از کار آفرینان کشور صورت گرفت ؛ که برایتان جالب بود اگر از صدا و سیما جریان این تجلیل را مشاهده میکردید . این تجلیل صرفا با یک لوح تقدیر و یک تندیس بود. بسیاری از کار آفرینان اظهار کردند که زحمات آنان اصلا مورد توجه مسئولین قرار نمیگیرد و همچنین هیچ نوع خدمات و امکاناتیبرای آنها در نظر گرفته نمیشود . به همین دلیل در یک نگاه گذرا سعی شد تا در مقالهای به این موضع پرداخته شود . از یک دید مثبت و امیدوارانه کشورمان آمادگی و ظرفیت ریسک پذیری در زمینه کار آفرینی را دارد ، و بر اساس گزارش موسسه دیده بان کار آفرینی جهانی ایران بالاترین میزان پذیرش ریسک در کسب و کار خطرآفرین را داشته و همین طور درصد کار آفرینان در ایران به نسبت سایر کشورها نیز2 برابر متوسط جهانی است . ولی جای یک سوال باقی است که چه مقدار پذیرش چنین خطر و ریسکی به نتایج مفید و مثبتی می انجامد ؟ و آیا چنین خطر کردنهایی جای امیدواری برای کار آفرینی در مراحل بعدی در کشور میگذارد ؟ و یا برای افراد کار آفرین حیطههایی را میگشاید تا دست به خلاقیت و ابداع در شرایط مختلف بزنند ؟ *یکی از شرایطی که در بحث کار آفرینی در ایران جای ابهام دارد، این است که نمیتوان به خوبی بازار موجود را پیش بینی و مطالعه کرد. مثلا اگر کار آفرینی بخواهد دست به یک شرایط کاری جدیدی بزند، نمیتواند حداقل درصدی را برای موفقیت خود پیش بینی کند. اگر چه که همیشه باید امیدوار بود و هر شکستی چه جزیی و چه کلی را به گفته حضرت علی (علیه اسلام ) به منزله پلههای اول موفقیت دانست . حتی اگر کار آفرینان دست به تصمیمات جدیدی برای را اندازی کار جدیدی بزنند و به دنبال راه حل تازهای هم باشند، باز امکان زیادی وجود دارد که موفق نشوند . علت چیست ؟ میتوان گفت که علت اصلی آن، غیر قابل پیش بینی بودن بازار موجود و یا موقعیت کنونی است . با این که خلأ های فراوانی در زمینه کاری در ایران وجود دارد و افراد کار آفرین این خلأ ها را درک میکنند، اما از طرف دیگر میزان درک این ریسکها هم بالا میباشد به همین دلیل اغلب کار آفرینان در ایران بعد از مدتی از ادامه کار دلسرد شده و دوباره کار را از سر نمیگیرند و بسیاری از آنان از حیطههای کار آفرینی کنار میکشند. زیرا هزینهای که باید پرداخت کنند بیشتر از آن چیزی است که فرض یا پیش بینی میشود. از طرف دیگر امکانات در دسترس این افراد کم است. امکانات اقتصادی و اجتماعی افراد کار آفرین محدود است . * مثلا در گام اول بحث وام و پشتوانه مالی است. وامها با بهرههای بالا، محدود بودن سقف وامها و مالیاتها از ابتدای کار مشکل دیگری بر سر راه کار آفرینان است. زیرا یک کار آفرین باید بتواند در ابتدای کار پیش بینی کند که تا چه حدی میتواند بهره وری داشته باشد تا وامها را پرداخت کند. پس حداقل باید سیستم اقتصادی به گونهای باشد که مالیات برای کار آفرینان به حداقل برسد و سودهای بانکی نیز کمتر باشد و یا مالیات و سودهای زیاد از کار آفرینان زمانی گرفته شود، که کار آنان راه اندازی شده و بازدههای آنها چند دوره ارزیابی شود تا جرات کار آفرینی مفید در بین افرادی که خلاقیت بالا در این زمینه دارند بالا رود. با این که خلأ های فراوانی در زمینه کاری در ایران وجود دارد و افراد کار آفرین این خلأ ها را درک میکنند، اما از طرف دیگر میزان درک این ریسکها هم بالا است و همین درک میزان ریسک و خطر پذیری باعث میشود که کار آفرینان اغلب دلسرد شوند . علت عمده این خطرها ، وضعیت اقتصادی کنونی است . *مشکل دیگر که باعث احساس عدم امنیت در بین کار آفرینان میشود، ثابت نبودن نرخها در مواد اولیه است. بسیاری از کارهای تولیدی نیاز به مواد اولیه دارد که اغلب از خارج از کشور وارد میشوند و ثابت نبودن نرخ دلار و ارزهای خارجی و مشکلات گمرکی باعث میشود که بسیاری از کار آفرینان که علاقه وافری به کار آفرینی و ایجاد مشاغل جدید دارند را با یأس مواجه میسازد؛ اگر مواد اولیه هم از داخل کشور تهیه شود ، نیز از این قاعده خارج نیست . *بسیاری از اوقات و در بسیاری از زمینهها ، کار آفرینی نیز برای یک فرد در موقعیت کنونی فایدهای ندارد. شرایط اقتصادی موجود به فرد اجازه نمیدهد که کار آفرینی توأم با ضرر داشته باشد؛ بنابراین بسیاری از افراد سرمایه دار ترجیح میدهند که به جای کار آفرینی و ایجاد کارهای تولیدی به صورت فردی کار کنند. مثلا دیده میشود بسیاری از تجار به چین سفر میکنند و بجای راه اندازی یک تولیدی، همان محصول را ارزانتر (و اغلب بی کیفیتتر ) خریداری کرده و بسیار گرانتر در بازار ایران فروش میکنند . *مشکل اساسیتر زمانی پیش میآید که در جامعه و در سطح مدیریتی این افراد کمتر مورد استقبال قرار میگیرند و یا کمتر دیده میشود تا علتهای موفقیت افراد کار آفرین موفق ریشه یابی و یا اطلاع رسانی شود. بهتر است در سایتهای مربوط به کار آفرینی راهها و علتهای موفقیت کار آفرینان مطرح شده و به صورت راهنماهایی در اختیار افراد تازه کار قرار گیرد؛ تا کار آفرینان تازه کار با موانع و سدهای سر راه خود بیشتر آشنا شده و هر شکست کوچکی را بزرگ قلمداد نکرده و بدانند که این راهی را که انتخاب کردهاند ممکن است با هر چیزیمواجه باشد . https://article.tebyan.net/176174/%D...B4%D9%88%D8%B1
با حقایق تلخ کارآفرینی آشنا شوید اگر آدم پر تلاش و ریسک پذیری نیستید بهتر است که کسب و کار جدیدی به راه نیاندازید. کارآفرینی نیاز به صبر، تلاش زیاد و مقاومت دارد، حتی با حصول این ویژگی ها باز هم ضمانتی برای موفقیت در آن نیست. اکثر کارآفرینان انتظارات زیادی از سال اول کارشان دارند و هنگامیکه با حقایقی که خلاف انتظارات شان است روبه رو می شوند نا امید شده و کارآفرینی را فراموش می کنند. اما نباید از خاطر ببرید که اگر توانسته اید 12 ماه در این کار دوام بیاورید به احتمال زیاد در سال های بعد نیز موفق خواهید شد. در زیر همه ی آنچه که برای آگاهی تان لازم است را بخوانید: به مردم نیاز دارید یقینا آنقدر باهوش هستید که می خواهید کسب و کار خود را به راه بیاندازید و مدیریت آن را به عهده بگیرید اما زمینه هایی از کار وجود دارند که شاید شما از پس آنها برنیایید و اگر هم مهارت آن را داشته باشید با کمبود وقت مواجه می شوید. مانند حسابداری یا طراحی وبسایت تان. به همین دلیل باید افراد متخصصی را برای این کار استخدام کنید تا بتوانید بر کارهای مدیریتی دیگر مانند بارش فکری یا استراتژی های لازم کسب و کار متمرکز شوید. اگر بخواهید فروشگاه یا مغازه ای باز کنید باید افرادی با روابط عمومی بالا برای ارتباط برقرار کردن با مردم استخدام کنید. هر کاری نیروی مورد نیاز خودش را می طلبد. البته در کنار اینها همیشه یک مشاور خوب که تجربه ی کاری شما را داشته باشد در لیست الویت های تان قرار می گیرد. اگر مشتری های تان را نشناسید شکست می خورید مشکل دیگری که در میان اغلب کارآفرینان وجود دارد این است که به شرایط عالی محصول شان فکر می کنند و اصلا در مورد نیاز های مشتری تحقیق نمی کنند. به هر حال این مشتری است که باید محصول شما را بخرد. در حقیقت کسب و کارتان بدون مشتری هیچ است. پس برای گسترش محصول و برند تان باید نیاز های مشتری را بشناسید و به آنها توجه کنید. سود شما تضمین شده نیست حتما از خواندن این جمله خوشحال نمی شوید اما حقیقت تلخی است. اگر چشم و گوش تان را ببندید و این حقیقت را نادیده بگیرید، یقینا با شکست مالی مواجه خواهید شد. احتمالا در سال اول کار، بیشتر از بودجه ای که کنار گذاشته اید باید برای کسب و کارتان هزینه کنید. اگر خیلی خوش شانس باشید می توانید سود کمی بدست بیاورید. اما اگر رویای کوه پول در سال اول را در سر می پندارید باید همین الان از خواب بیدار شوید. کارآفرین موفق منابع دیگری برای پرداخت قبوض و هزینه های کسب و کارش پیدا می کند تا تنها نگرانیش رشد کار باشد نه هزینه ها. اگر پس انداز معقولی دارید عالی است. اگر قرار بر وام گرفتن است حواس تان به مقدا پولی که از ماهیانه ی شما کم می کند باشد. تنها 69 درصد از کسب و کارها به سال دوم می رسند حقیقت تلخ دیگر همین است. کسب و کارهای زیادی چه آنلاین چه غیر از آن بی سر و صدا از بین رفته اند. همانطور که در ابتدا گفته شد کارآفرینی آسان نیست و هر کسی نمی تواند به سال دوم خود برسد. هدف از گفتن اینها منصرف کردن شما از کارآفرینی نیست، بلکه آگاهی از شرایطی است که با آن رو به رو خواهید شد و اینکه هیچ جادویی برای موفقیت شما وجود ندارد. باید برای همه ی شرایط گفته شده برنامه ریزی کنید و سپس اندوخته ی خود را در معرض ریسکی بگذارید که ممکن است پس از سال ها آن را چندین برابر افزایش یا کاهش دهد. منبع: smallbiztrends با حقایق تلخ کارآفرینی آشنا شوید - دیجیاتو
دلیل اکثر شکست ها در کارآفرینی متفاوت است و با دانستن ریشه ی اصلی این مشکلات میتوانید موفقیت استارتاپ خود را تضمین کنید. یادگیری اینکه چگونه با موانع جدیدی که سر راهتان ظاهر می شوند برخورد کنید، بخشی از مراحل تبدیل شدن به یک کارآفرین است. احتمالاً شما هم مانند هر فرد دیگری به دنبال کمک گرفتن از دیگران هستید و با خواندن داستان کارآفرینان دیگرو نحوهی غلبه شان بر مشکلات به خودتان انگیزه میدهید. شاید مسیرغیرمعمول و سختی برای رسیدن به موفقیت انتخاب کرده اید و باید برای تکمیل فرآیند یادگیری خودتان به طور پیوسته مطالعه کنید، به پادکستهای آموزشی گوش دهید و ویدئوهای آموزشی را که در سایتهای مختلفی مانند یوتیوب قرار دارند مشاهده کنید. شما تنها نیستید هیچ کدام از واحدهای دانشگاهی نمیتوانند شرایط سخت راه اندازی اولین استارتاپ را برای شما بازسازی کنند. تئوریهایی که یاد گرفته اید نقش کوچکی در موفقیت در این راه ایفا میکند به همین دلیل تنها نکته ای که دانستنش به شما در این زمینه کمک خواهد کرد، این است که بدانید در این مسیر تنها نیستید. پول تنها دلیل کارآفرین شدن نیست بسیاری از افراد به تازگی وارد جاده ی پرپیچ و خم کارآفرینی شدهاند و بسیاری دیگر به اندازه ای در این کار حرفه ای شده اند که به عنوان مربی، دیگران را در این مسیر راهنمایی میکنند. معمولا تصور میشود که پول تنها دلیل کارآفرین شدن است، اما افرادی که قدم در این مسیر میگذارند هدفها و انگیزههای دیگری نیز دارند. حتی ثروتمند ترین و موفق ترین کارآفرینان و افرادی که با بهترین روش ممکن به کسب وکار خودشان مشغول هستند از شنیدن ایدههای جدید هیجان زده میشوند و سعی میکنند با همفکری در آن، خودشان را درگیر فشارهای ناشی از این کار کنند. همه ی افرادی که فعالیتهای کارآفرینی انجام میدهند با مشکلات بزرگی در این راه روبه رو هستند. شاید با توجه به موضوع و موقعیت هر استارتاپ این مشکلات باهم تفاوت داشته باشند اما ریشه ی آنها یکی است. زمانی که صحبت از کارآفرینی به میان میآید، همه ی کارآفرینان با ۴ مشکل اساسی روبه رو هستند: - 1تمرکز کردن بر موضوعاتی که در آنها حرفهای هستید و واگذار کردن کارهایی که بلد نیستید این چالش همیشه وجود دارد و مطمئناً در آینده نیز وجود خواهد داشت. زمانی که می خواهید بخشی از کار را به دیگران واگذار کنید به این معنی است که باید به دیگران اعتماد کنید و بخشی از وظایف خود را به آنها واگذار کنید. واگذار کردن بخشی از کار به این معنی است که شما به عنوان یک بنیان گذار باید بخشی از کنترل امور را به شخص دیگری بدهید. به این مسئله توجه داشته باشید برای اینکه کارها سریع تر انجام شود نمی توانید همه ی کارها را خودتان به تنهایی انجام دهید و باید بخشی از مسئولیت ها را به دیگران بسپارید. داستان کوئین کروز کوئین کروز کارآفرینی را از ۲۰ سالگی آغاز کرد. او اینترنت وای فای دوستانش را قرض میگرفت تا کسب وکار بازاریابی آنلاین خودش را راه اندازی کند. او نهایتا به جایی رسید که توانست شرکت تولیدی خودش را به مبلغ بیش از ۱۰۰ میلیون دلار بفروشد. او گفته است: «یکی از چیزهایی که خیلی سریع در کسب وکار یاد گرفتم این بود که روی چیزهایی که در انجام دادنشان خوب نیستم تمرکز نکنم. بنابراین به جای اینکه تبلیغات و کمپینهای فیسبوک را یاد بگیرم، کار درگیر شدن با شبکههای اجتماعی را به اعضای تیم بازاریابی ام سپردم.» مطمئناً کسب مهارتهای جدید خیلی ارزشمند است. اما فراموش نکنید که می توانید زمان ارزشمند خودتان را صرف کارهایی کنید که واقعاً در آنها مهارت دارید و باقی امور را به افرادی بسپارید که در آن زمینه مهارت دارند. 2- یاد بگیرید که استرستان را مدیریت کنید و استفاده ی مفید از آن داشته باشید با اینکه رؤیای کارآفرینی بسیار شیرین است، اما حقیقت این است که چالشهای این مسیر از جشنهای پیروزی آن بسیار بیشتر است. افرادی که در کارآفرینی تجربه ی بیشتری دارند، سعی میکنند تجربیات خودشان را تا جای ممکن به افراد تازه کار منتقل کنند اما یاد گرفتن بسیاری از این درسها تنها زمانی امکان پذیر است که در مقابل چالشها قرار بگیرید. داستان رایان استوبی رایان استوبی که در اواسط دههی ۲۰ سالگی خود قرار دارد، یک مدیرعامل جوان است. ساختن شرکتی با نام Adventure Bucket List کار بسیار سختی برای او بوده و او را بسیار تحت فشار قرار داده است. زمانی که از او پرسیده شد چه چیزی بیشتر از همه به او استرس وارد میکرد، در جواب گفت: «این حقیقت که من برای مشتریها و کارمندانم چیزی جز موفقیت نمیخواهم. در روزهای اولی که شرکت را تأسیس کرده بودیم، فشار زیادی روی شانههایم احساس میکردم و هیچ کس نبود که در مورد این موضوع با او صحبت کنم. در آن زمان یاد گرفتم که باید جایی را پیدا کنم تا بتوانم ذهنم را از مشغله های روزانه پاک کنم. سرگرمی مورد علاقه ی من موج سواری است. هیچچیزی به جز قرار گرفتن در آبهای اقیانوس نمیتواند ذهن من را از مسائل پاک کند و خوشبختانه اینجا (سیلیکون ولی) فاصله ی کمی با دنیای موجسواری دارد.» بسیاری از بنیان گذاران تازه کار بعد از قرار گرفتن در شرایط سخت و طاقت فرسا تازه متوجه میشوند که تعادل داشتن، رمز موفقیت در طولانی مدت است. 3- بدانید چه موقع باید افراد مناسب را استخدام کنید یکی دیگ از اشتباهات رایج در ساختن یک کسب و کار این است که بنیان گذاران برای مشاغلی که هنوز آنها را به درستی درک نکرده اند یا نیاز به نیروی تمام وقت ندارند، اقدام به جذب نیرو میکنند. درواقع تیمی که شما در حال حاضر دارید میتواند با همکاری کردن و انجام کار تیمی بسیاری از وظایف را در طول هفته انجام دهد. استخدام کردن زود هنگام کارمندان میتواند مشکلات زیادی برای شما ایجاد کند. داستان مایک کلوم مایک کلوم مدیرعامل ۲۴ سالهی شرکت Clum Creative معتقد است این موضوع بزرگترین چالش برای ساختن شرکت تولید فیلمش بوده و در این رابطه گفته است: «زمانی که تازه کارم را شروع کرده بودم، همهی پولی را که درمیآوردم برای خودم نگه میداشتم. همهی کارها را ساده انجام میدادم؛ زیرا فکر میکردم که پول کافی برای استخدام کردن دیگران ندارم. من سرم خیلی خیلی شلوغ بود و به طور مداوم کار می کردم. به همین دلیل فروشم هیچ موقع بیشتر از ۳۰۰ هزار دلار نشد. نهایتاً یک روز زمان گذاشتم و یک مدل هزینه درست کردم. تصمیم گرفتم به جای اینکه همه ی پولها را در شرکت نگه دارم درصدی از درآمد را به کارمندان دورکار، درصدی را به کارهای قراردادی و درصد مشخص دیگری را به هزینه ی پروژهها اختصاص دهم. همزمان با افزایش فروش شرکت، میزان بودجه ی فروش هر بخش را حساب میکردم و بر اساس این محاسبات تصمیم گیری می کردم. درنهایت به جای اینکه تصمیمهای احساسی برای استخدامهای بیاساس بگیرم، از مدل هزینه ام پیروی کردم و تک تک افراد تیم را به صورت حساب شده استخدام کردم. هرچقدر فروش شرکت بالاتر میرفت مدل هزینه ام به من میگفت چه موقع کارمند و برای چه بخشی باید به تیم کاریم اضافه کنم.» بنابراین هزینه کردن در بعضی بخشها در کوتاه مدت میتواند نتیجه ی خوبی در بلند مدت داشته باشد. 4- فراموش نکنید چرا قدم در این مسیر گذاشته اید در کارآفرینی به دلیل اینکه بسیاری از افراد بعد از دیدن اولین نشانههای یک مشکل جدی از ادامه ی مسیر منصرف میشوند نرخ شکست خوردن متناوب است. آنها بعد از روبه رو شدن با اولین چالشها، اهدافشان را به کلی از یاد میبرند و فراموش میکنند که چرا از اول این کار را آغاز کردند. گاهی اوقات شنیدن داستان یک کارآفرین دیگر شما را به یاد جاه طلبیهایتان برای راه اندازی یک کسب وکار میاندازد و همین داستان باعث می شود که هدف خود را فراموش نکنید و از ادامه مسیر منحرف نشوید. داستان ناتان هریس ناتان هریس صاحب یک رستوران محبوب و بنیان گذار شرکت نرم افزاری Ease برای استخدام افراد آزاد کار است. دلیل اصلی او از راه اندازی کسب وکارش مشاهده ی وضعیت سخت مادرش برای تربیت او بوده است و اکنون در سن ۲۷ سالگی داستان موفقیت او الهام بخش جوانان علاقه مند به کارآفرینی است. او درباره ی موفقیتش گفته است: «هرزمان که شرایط برای من سخت میشد به یاد کارهای سختی میافتم که مادرم برای تأمین کردن من و برادرم انجام میداد. ما خیلی سخت بزرگ شدیم. حتی خیلی شبها غذا و امکانات اولیه مانند برق هم نداشتیم. گاهی اوقات شام ما برنج و لوبیا بود. اما مادرم اجازه نداد که این سختیها من را پا دربیاورد. او همیشه به من یادآوری میکرد که چه چیزهایی در زندگی اهمیت دارند و هر چه که در توانش بود به من می داد تا من آیندهی بهتری داشته باشم. برادر بزرگ ترم همین طور بود. او برای من مانند پدری بود که هیچ موقع نداشتم و من هر کاری که انجام میدهم برای آنها است.» شما هم هر زمان که احساس کردید سختیها فشار میآورند، اهدافتان را فراموش نکنید و از یاد نبرید چرا از ابتدا قدم در این مسیر گذاشته اید. https://shirazsun.net/blog/142/%D8%B...88%D9%81%D9%82
مهمترین موانع کارآفرینی در ایران نقش بنگاههای کوچک و فرآیند کارآفرینی در تحریک رشد اقتصادی کشورها پیچیده است، چراکه متغیرهای واسطهای مختلفی در این میان نقش بازی میکنند. البته در ابتدای امر باید اشاره کرد منظور از کارآفرینی در اینجا صرفا اشتغالزایی نیست؛ آنچه که در کشور ما به اشتباه از مفهوم کارآفرینی برداشت میشود و اغلب با مفهوم تجارت تداخل پیدا میکند و چهبسا کارآفرینی بهواسطه نوآوریها و تکنولوژیهای مخل و ویرانگر باعث از بین رفتن تعدادی از مشاغل هم بشود، مثل بسیاری از شرکتهای حملونقل تکنولوژی محور جدید که به تدریج شیوه سنتی را کنار میزنند. با علم به این موضوع، باید بپذیریم که کشور ما با وجود همه تلاشهایی که طی چند سال اخیر برای گسترش کارآفرینی صورت گرفته، از تشکیل نهادها و انجمنها گرفته تا گنجاندن سرفصلهای آموزشی در مدارس و دانشگاهها، پیشرفت چشمگیری در این زمینه نداشته است. البته نمیتوان بیانصافی کرد و این تلاشها را بهطور کل بیاثر دانست، اما واقعیت این است که پیشرفت برخی کشورها در این زمینهها بهقدری سریع بوده که گامهای کوچکی که ما برمیداریم، از نگاه موسسات بینالمللی چندان به چشم نمیآیند. مهندس غلامحسین جمیلی، رئیس کمیسیون جوانان، کارآفرینی و کسبوکارهای نوین و دانشبنیان اتاق بازرگانی ایران در این مورد میگوید: «برای اینکه بتوانیم جایگاهمان را در رتبهبندیها ارتقا بدهیم به هماهنگی و انسجام و بهبود شرایط در چندین و چند مولفه مرتبط با هم نیاز داریم. ما در حوزه کارآفرینی طی این چند سال اقداماتی انجام دادیم، تشکلهایی ایجاد کردیم، قوانین را تعدیل کردیم، فرصتها را بهبود بخشیدیم اما همه اینها جمعا نمیتواند جایگاه ما را در شرایط کلان اقتصادی تاثیر بدهد. اقدام به انجام یکسری از موضوعات و تسهیل آنها یک فرآیند است و بازتاب و به نتیجه رسیدن آن هم موضوع دیگری است که در ارزیابیها لحاظ میشود. هرقدر هم شرایط را اصلاح کنیم، در نهایت در نتایج کار تاثیر درستی ندارد، پس کار موثری انجام ندادهایم. بخشی از کار هم برای اینکه به نتیجه برسد، زمانبر است و ممکن است چند سال طول بکشد تا نمود واقعی خود را نشان دهد. از این جهت، این بخش از اقداماتی که انجام شده تنها یک یا دو پله جایگاه ما را ارتقا داده است. البته باید گفت در مقایسه با بسیاری از کشورهای دنیا ما کار زیادی هم انجام ندادهایم. در رسیدگی به درخواستها، پاسخگویی به استعلامها و شرایط و فرآیند ایجاد یک کسبوکار، مسائل تامین مالی، کاهش ریسک و خدمات بیمهای، هنوز مشکلات زیادی داریم که در مقام مقایسه با سایر کشورها شرایطمان سختتر میشود. موضوع دیگری که باید توجه داشته باشیم این است که نتایج امتیازی این رتبهبندیها بهقدری بههم نزدیک است که برای صعود چندپلهای زحمات بسیار زیادی در بهبود شاخصها باید صورت بگیرد. در نتیجه تغییر در این رتبهبندیها خیلی سخت اتفاق میافتد. همه کشورهایی که امروز توانستهاند جایگاه و رتبه حائز اهمیتی برای خودشان دست و پا کنند، سالها و دههها وقت به آن اختصاص دادهاند، فرهنگسازی کردهاند و منابع را هم در بدنه دولتی و هم بدنه غیردولتی در یک راستا قرار دادهاند تا در رسیدن به آرمانهایشان شتاببخشی داشته باشند. ما هنوز بین انتظارات دولت و انتظارات بخشخصوصی تناقضهای جدی داریم و هنوز نتوانستهایم پیوند مشترک بین این دو بخش را فراهم کنیم.» دکتر مسلم خانی، استاد دانشگاه و مشاور کسبوکار و کارآفرینی نیز در مصاحبه با دنیای اقتصاد، سه عامل را بهعنوان موانع مهم محیطی در حوزه محیط کسبوکار و کارآفرینی در کشور نام برده است: «اول، نهادسازی در حوزه کارآفرینی. اتفاقهایی که تاکنون افتاده بیشتر ایجاد ساختارهایی در حوزه حاکمیت بوده است. مثلا در سال 84 دولت وقت مصوبهای را گذراند که کلیه وزارتخانهها و سازمانها یک دفتر کارآفرینی زیر نظر بالاترین مقام آن دستگاه داشته باشند. این موضوع کمکم در حد داشتن یک معاونت اشتغال ارتقا پیدا کرد و بعد نهایتا قرار شد یک معاونت کارآفرینی و اشتغال در کلیه دستگاهها ایجاد شود. اما این سیاست به شکست منجر شد و عملا بخش بزرگی از وزارتخانهها و سازمانها این کار را انجام ندادند. بعد از این، بیشتر از طریق کارگروهها و کمیسیونها و کمیتههای نهادی که به خود دولت برمیگشت، تلاش میشد این خلأ نهادسازی در کارآفرینی جبران شود که بیشتر فرآیندگرا شد؛ یعنی در این جلسات مباحث خوبی مطرح میشد، مصوبات خوبی هم ارائه میشد، اما برونداد و خروجی قابلدفاعی نداشت. نکته دوم، موضوع باور کارآفرینی است که هنوز این ایمان و اعتقاد به اینکه گره اشتغال کشور از مسیر کارآفرینی حل میشود بهوجود نیامده و بنابراین کارآفرینی را بهعنوان امری زینتالمجلس در برنامهریزیها مینگرند. اغلب برنامههایی که توسط نهادهای حاکمیتی برای توسعه اشتغال داده میشود، با رویکرد کارآفرینی و از مسیر کارآفرینی نیست چون مسیر کارآفرینی یک مسیر بطئی و البته پایدار است. مشکل اشتغال یک مشکل حاد است و تقریبا همه دولتها در مقابل مشکل اشتغال اولین راهکاری که به ذهنشان رسیده راهکارهای زودبازده بوده تا بتوانند نرخ بیکاری را اندکی کاهش دهند و تابآوری را در مقابل مجلس و افکار عمومی افزایش دهند اما رویکرد کارآفرینی رویکردی است که به سرعت پاسخ نمیدهد. نکته سوم این است که ما الان فرماندهی مشخصی در حوزه کارآفرینی نداریم. بارها گفته شده کارآفرینی در کشور ما یتیم است. کارآفرینی نیاز به یک فرماندهی واحد دارد. باید یک وزارتخانه مشخص، هدایت و مدیریت امور کارآفرینی را به عهده بگیرد و همه وزارتخانهها و سازمانها با این فرمانده همسو شوند و یک تقسیم کار ملی در این حوزه داشته باشیم. در این برنامه ملی نقش خانواده، رسانه، مدرسه، دانشگاه، اصناف و همه بازیگران حوزه کارآفرینی باید مشخص باشد. انتظار میرود در آستانه استقرار دولت جدید و در شروع برنامه ششم توسعه، همزمان با لایحه اصلاح ساختار بخشی از وزارتخانهها موضوع تعیین یک وزارتخانه بهعنوان متولی کارآفرینی را در دستور کار داشته باشد و حداقل وزارتخانهای با عنوان تعاون، کارآفرینی و اشتغال داشته باشیم که بهصورت اختصاصی و کاملا حرفهای و علمی به مباحث کسبوکار و کارآفرینی و شرکتها بپردازد. مساله بعدی، نبود یک قانون جامع کارآفرینی است که مخاطب این موضوع مجلس است تا اقدامی در زمینه قانونگذاری انجام شود و کارآفرینی از حالت بلامتولی بودن و سیال بودن تا حدی خارج شود.» با توجه به آنچه گفته شد، تعدادی از موانع اصلی عدم پیشرفت چشمگیر ایران در زمینه کارآفرینی عبارتند از: فاکتورهای ملی و گرایش کارآفرینانه مساله گرایش کارآفرینانه که میزان نوآوری، منفعل بودن و ریسکپذیری را دربرمیگیرد، حدود سه دهه پیش مطرح شد تا شدت رفتار کارآفرینانه را در اتخاذ استراتژیهای مناسب برای شرکتها اندازه بگیرد. از آن زمان، مطالعات تجربی قابل توجهی صورت گرفته که به وجود رابطه مثبت بین گرایش کارآفرینانه و عملکرد کارآفرینانه پی بردهاند. در این میان، فاکتورهای ملی به واسطه وجود موسسات و اثر آنها بر رفتارهای استراتژیک بسیار تاثیرگذار شناخته شدهاند. نتایج این تحقیقات نشان میدهند در فرهنگهایی که با ابهامگریزی پایین و کم بودن فاصله قدرت شناخته میشوند، گرایش کارآفرینانه کاملا به عملکرد شرکتها مرتبط است. با وجود گسترش جهانیسازی و افزایش شباهتهای فرهنگی بین کشورها، هنوز عوامل تاثیرگذار فرهنگی و اقتصاد کلان که میتوانند بر گرایش کارآفرینانه اثرگذار باشند، در کشورهای مختلف بسیار گوناگونند. داشتن گرایش کارآفرینانه یک چیز است و اجرایی کردن آن یک چیز. مدیران میدانند فعالیتهای کارآفرینانه در فضاهای ملی مختلف به نتایج مختلفی منجر میشود و شرکتها (بهویژه بینالمللی) ترجیح میدهند عملیات کارآفرینانه خود را در کشورهای در حال توسعهای پیش ببرند که ابهامگریزی در آنها پایینتر است و روحیه کار گروهی بیشتر. در کشور ما به دلیل متزلزل بودن شرایط اقتصادی و نیز پیچیده بودن فرآیندهای قانونی و کاغذبازیهای مکرر، شرایط مبهم برای شروع و آینده کسبوکارها بالا است و گریز از آن بالاتر. دکتر خانی در این زمینه میگوید: «در ایران قانون از کارآفرینان عقب است. در بسیاری از حوزههای مربوط به رویدادهای کارآفرینی حتی یک بند یاتبصره قانونی هم نداریم. یا در مورد خود کارآفرینی اصلا قانونی وجود ندارد و این به این دلیل است که نگاه استراتژیک ما، نگاه کارآفرینانه در حوزه مدیریت دولتی نبوده است. ما کارآفرینان را به مسیری که خودمان هستیم هدایت میکنیم، در حالی که کارآفرینان پیشتازند و جلوتر از ما هستند و قاعدتا ما باید خودمان را با آنها تطبیق دهیم. لذا به نظر میرسد دو کار را باید حتما انجام بدهیم. یکی بحث تنظیم قوانین و مقررات جدیدی که دربرگیرنده فرآیند کارآفرینی از مرحله خلق ایده تا مرحله فروش و تجاریسازی ایده و خلق محصول و خدمت و ارائه آن به بازار باشد و یکی بحث حذف قوانین مخل و مزاحم است. در ایران بیش از 12 هزار قانون داریم. در حالی که در فرانسه با وجود سابقه قانونگذاری بیشتر، کل قوانین به 2800 ماده میرسد. این تعدد قوانین که در بسیاری موارد ممکن است واگرا هم باشند، موجب میشود انرژی فراوانی از کارآفرینان گرفته شود و نوعی محیط کندکننده و بازدارنده برای آنان به وجود بیاید.» زمینههای فرهنگی و شکاف جنسیتی تحقیقات نشان میدهد زمینههای فرهنگی میتوانند رویکردها و مقاصد کارآفرینانه را شکل دهند. مثلا ویژگیهای قومیتی و نژادی یکی از این زمینههای فرهنگی است. هنجارهای ناآشکار، آداب و رسوم اجتماعی و فاکتورهای فرهنگی بر انتخاب نوع شغل و اینکه فرد بخواهد کارمند باشد یا خودش کسبوکاری را راهاندازی کند، تاثیرگذار است. در چین، آغاز اصلاحات نهادی برای تقویت بنگاههای خصوصی، این کشور را در مسیر مناسبتری برای فعالیتهای کارآفرینانه قرار داده است. این کشور به سمت اقتصادی بازارمحور حرکت کرده و کسبوکارهای دولتی در آن اهمیت خود را به تدریج از دست میدهند و بنگاههای کوچک نقش مهمی را در اقتصاد ایفا میکنند. این نشان میدهد وقتی حمایت دولتی از فعالیتهای کارآفرینی صورت بگیرد، کشورهایی همچون چین را دیگر نمیتوان در زمره کشورهای نوظهور قرار داد. در کشور ما متاسفانه این زمینه فرهنگی یا به وجود نیامده یا اگر هم اقداماتی صورت گرفته، تنها مختص چند شهر بزرگ بوده است. به همین دلیل است که جوانان و عمدتا قشر تحصیلکرده به محض اینکه با کمبود امکانات در شهرهای کوچک مواجه میشود، سودای مهاجرت به شهرهای بزرگ و استخدام در یک اداره خصوصی یا دولتی را در سر میپروراند. در مورد شکاف جنسیتی باید گفت کشورمان حتی با کشورهای توسعهیافته از نظر حمایت کارآفرینانه تفاوت چندانی ندارد. چه تحقیقات آماری و چه شواهد تجربی نشان میدهد با وجود رشد کارآفرینی زنان در سالهای اخیر، هنوز تعداد کارآفرینان مرد دو برابر است. در همه فرهنگها (طبق مطالعه راشل شینار و اولویر گیاکامین در مجله ET&P در سال 2012 که سه کشور چین، بلژیک و آمریکا را بهعنوان سه فرهنگ متفاوت بررسی کردهاند)، زنان عنوان کردهاند که از حمایت کافی برای کارآفرینی برخوردار نیستند و تقریبا در هیچ فرهنگی شکاف جنسیتی از این نظر تفاوتی ندارد. البته در فرهنگهای شرقی، خوداشتغالی بهعنوان راهی برای داشتن استقلال مالی و کاهش وابستگی به مردان در حال افزایش است. خود کارآفرینان اقدامی نمیکنند این درست است که دولتها باید بسترها و زیرساختهای لازم برای توسعه کسبوکارها را با ایجاد محیط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی آرام، رفع موانع قانونی و توسعه آموزش فراهم آورند. اما ما عادت کردهایم به اینکه همه چیز را به دولت بسپاریم و خودمان کاری نکنیم. تخصیص سرمایه به تنهایی نمیتواند حلال مشکلات فقر و بیکاری در کشورهای در حال توسعه باشد. انگیزه اصلی راهاندازی کسبوکار افزایش درآمد و رسیدن به امنیت شغلی است. در کشورهای در حال توسعهای همچون ایران، این انگیزه باید آنقدر قوی باشد که بر موانع قانونی و فرآیندهای اداری و پیچیده غلبه کند. کارآفرینان باید حمایت دولت و مداخلات سیاسی را در موفقیت خود کماهمیت در نظر بگیرند. به همین منظور، تشکیل موسسهای معتبر برای رتبهبندی شرکتها و SMEها و ایجاد فضای رقابتی بین آنها میتواند راهکار مناسبی باشد. مهندس جمیلی معتقد است این کار را باید اتاق بازرگانی انجام دهد. او میگوید: «اگر روزی شرکتهای ما بتوانند در یک تشکل غیردولتی مثل اتاق بازرگانی، تعاون و اصناف عضو شوند و بهصورت متمرکز با اطلاعات مالی شفاف، عملکرد مالی خودشان را انعکاس دهند، میتوان انتظار داشت رتبهبندی هم اتفاق بیفتد و این پایش صورت بگیرد. حتما باید بخش غیردولتی خودش این کار را انجام دهد.» همچنین دکتر خانی معتقد است: «ما در گام اول به نهادسازی در حوزه کارآفرینی توسط خود کارآفرینان و با مدیریت خود آنها نیازمندیم. به باور من، جای خالی سازمان نظام کارآفرینی در ایران محسوس است و این خلأ را نهاد دولت نمیتواند پر کند. بنابراین اولین اقدامی که میتوانیم انجام دهیم برای اینکه رتبه ما در حوزه کارآفرینی نسبت به کشورهای منطقه و کشورهایی که در مطالعات GEM مورد بررسی قرار میگیرد بالا برود، موضوع نهادسازی از طریق متخصصان، صاحبنظران، کارآفرینان و اصحاب کارآفرینی است که خود آنها در حوزه سیاستگذاری، تصمیمگیری و اجرا نقشآفرین باشند.» https://www.eghtesadnews.com/%D8%A8%...B1%D8%A7%D9%86
مشکلات سختی که هر کارآفرین موفقی آنها را تجربه میکندزمانی که یک سرمایهگذار تصمیم میگیرد روی یک استارتاپ یا شرکت سرمایهگذاری کند ریسک بزرگی انجام میدهد. او میداند که ممکن است تمام پول خود را از دست بدهد اما بازهم به ایدهی کارآفرینان اعتماد کرده و بخشی از سرمایهی خود را در اختیار آنها قرار میدهد. بعد از دریافت سرمایه، این وظیفهی شما است که ایدهی خود را عملی کرده و پولی که در اختیار دارید را چند برابر کنید. حتی تصور کردن چنین شرایطی هم ترسناک است. اما این تازه بخش کوچکی از دغدغههای فکری یک کارآفرین است. در ادامهی این مقالهی زومیت به بررسی ۹ مورد دیگری میپردازیم که یک کارآفرین بعد از راهاندازی کسبوکار خود با آنها درگیر میشود. ۱- اهمیت داشتن تمام صحبتهای شمایک فرد کارآفرین همانند یک بازیگر است و دفتر کار، صحنهی بازی او است. تمام کارهایی که یک کارآفرین انجام میدهد، حرفهایی که میزند، ایمیلهایی که ارسال میکند و تمام حالتهای چهرهاش زیر ذرهبین کارمندانش است. شاید خودتان متوجه نباشید که هنگام پاسخ دادن اخم کردهاید اما کارمندتان متوجه این موضوع میشود و سعی میکند علت آن را جویا شود. یک کارآفرین حتی یک ثانیه هم نمیتواند از این موضوع فاصله بگیرد و به حال خودش باشد. ۲- توجه بازار به حضور برند شماساختن یک برند و معرفی کردن آن به دیگران کار سختی است. درواقع دیده شدن یک برند توسط دیگران به اندازهای سخت است که اکثر برندها ۱۰۰ بار باز شدن سایتشان در یک روز را جشن میگیرند. حال تصورش را بکنید که پیدا کردن مشتری تا چه اندازه میتواند کار سختی باشد. ۳- دریافت سرمایهی کلانافرادی که برای جذب سرمایه تلاش کرده باشند میدانند که دریافت سرمایههای بالا تا چه اندازه دشوار است. زمانی که شما شرکتی را راه اندازی میکنید، درک درستی از مخارج آیندهی خود ندارید. نمیدانید ساختن و شکل دادن یک برند کار آسانی نیست و بسیار بیشتر از آن چیزی که تصورش را میکردید برایتان هزینه به همراه خواهد داشت. ۴- پیدا کردن مشتریهای وفادارتصورش را بکنید که وارد بازار کار شده و محصول خود را عرضه کردهاید. اما قبل از شما افراد دیگری نیز در این صنعت مشغول به کار بودهاند و رقیب شما محسوب میشوند. مشتریها نیز ترجیح میدهند که کالا یا خدمات مورد نیاز خود را از افراد باتجربهتر خریداری کنند. بنابراین معمولا به استارتاپها پیشنهاد میشود که ابتدا بازارهای کوچک را هدف قرار دهند. ۵- استخدام متخصص فروش باتجربههمانطور که میدانید، استخدام کردن یک متخصص فروش برای هر کسبوکاری ضروری است. فراموش نکنید که یک فرد باتجربه و حرفهای هرگز حاضر نمیشود که برای کسبوکارهای نوپا کار کند. مگر اینکه آن استارتاپ واقعا حرفی برای گفتن داشته باشد. بنابراین بهتر است زمانی که هنوز به این مرحله نرسیدهاید، اقدامی برای استخدام متخصص فروش انجام ندهید. ۶- بالا بودن فشار داخلیتمام سختیها و مشکلات یک استارتاپ به عوامل بیرونی مانند سرمایهگذار ختم نمیشود. گاهی اوقات فشار از طرف شرکا و همکاران نیز بالا میرود. آنها توقع دارند که مبالغ بالاتری از سرمایهگذاران دریافت شود و تهدید میکنند که در صورت برآورده نشدن خواستههایشان شرکت را ترک خواهند کرد. از دست دادن یک کارمند کلیدی در این موقعیت به ضرر شرکت خواهد بود. در چنین شرایطی فشار بسیار بالایی روی مدیران خواهد بود و بهتر است که راه حل اساسی برای حل آن در نظر گرفته شود. ۷- پایین بودن سرعت انتقال پولتصور کنید که با سرمایهگذار به توافق رسیده و قرارداد امضا کردهاید. شما میخواهید این پول هر چه سریعتر در حساب بانکیتان قرار بگیرد تا بتوانید کار خود را آغاز کنید. اما سرمایهگذاران هیچ عجلهای برای انجام این کار نداشته و کارها را با کمترین سرعت ممکن پیش میبرند. در چنین شرایطی هیچ کاری از دست شما برنمیآید و باید ضمن رعایت ادب صبر کنید تا مدت زمان مورد نظر سپری شود. بهتر است قبل از بستن قرار داد خود تمام شرایط را چندین بار مطالعه کرده و نظر چند وکیل باتجربه را نیز جویا شوید. ۸- تجربه کردن شرایط ورشکستگیآیا تا به حال در این شرایط قرار گرفتهاید و میدانید که چه احساسی دارد؟ ورشکستگی به زمانی گفته میشود که میزان بدهیهای شرکت بیشتر از داراییهای آن باشد. به عبارتی به عدم توانایی یک شرکت به پرداخت صورت حسابهایش گفته میشود. در چنین شرایطی همهی تصمیمها مهم هستند و میتوانند یک شرکت را برای همیشه نابود کرده یا آن را نجات دهند. ۹- دست کم گرفتن انعطافپذیری اعضای تیمیکی از شگفتآورترین چیزهایی که در طول فعالیت با آن مواجه خواهید شد این است که اعضای تیمتان تا چه اندازه انعطافپذیر هستند. نحوهی ایجاد شدن این انعطافپذیری، شفافیت است و لازمهی آن به اشتراک گذاشتن اخبار خوب و بد با اعضای تیم است. این کار را انجام دهید و ببینید که آنها خیلی بیشتر از چیزی که فکرش را میکردید نسبت به مشکلات شرکت خوشبین هستند. البته مهمترین نکتهای که باید رعایت کنید این است که هیچ موقع ترستان را به آنها نشان ندهید. فراموش نکنید که شما یک بازیگر هستید و ادارهی همهی امور در دستان شما است. https://www.zoomit.ir/2017/10/6/2130...preneur-learn/
نمایش برچسبها
مشاهده قوانین انجمن