📚 مدرک جو هستیم یا دانشجو؟

📍(بخش پایانی)

4⃣1⃣ مدرک جو فاصله حرف تا عملش بسیار زیاد است ولی در دانشجو این فاصله منطقی است.

5⃣1⃣ مدرکجو مشکل می بیند مشکل می سازد ولی دانشجو راحل می جوید .

6⃣1⃣ مدرک جو اهل نق است و دانشجو اهل انتقاد

7⃣1⃣ مدرک جو کلی گو است اما دانشجو دقیق بیان می کند.

8⃣1⃣ مدرک جو وجدان خود را در مسئولیت اجتماعی نادیده می گیرد و دانشجو دلیل مسئولیت اجتماعی وجدانش بیدار و حساس است.

9⃣1⃣ مدرک جو کوتاه اندیش است و دانشجو دور اندیش.

0⃣2⃣ مدرک جو اولویتش" من " است و دانشجو اولویتش " ما"

1⃣2⃣ مدرک جو نقش مخرب و دانشجو نقش سازنده در توسعه کشور دارد

2⃣2⃣ مدرک جو ناتوان از ظهور در عرصه بین المللی و دانشجو توانمند در عرصه بین المللی

3⃣2⃣ مدرک جو خودخواه است و دانشجو نوعدوست

4⃣2⃣ مدرک جو به " زمان " به معنی واقعی کلمه اهمیت نمی دهد اما برای دانشجو زمان ارزشمند ترین دارایی است

5⃣2⃣ مدرک جو به دنبال نام و نان است و دانشجو به دنبال درد و درمان.

💡مرد را دردی اگر باشد خوش است
درد بی دردی علاجش آتش است

به آمار های ارائه شده از طرف مسئولین درمورد میزان پیشرفت جامعه و تعداد دانشجویان باید به دیده تردید نگریست و جامعه در سوق دادن به مدرک جویی به جای انتقاد سهم خود در بطلان وقت و سرمایه های بی بدیل (عمر) بپذیرد و مراکز دانشگاهی لازم است عنوان خود را بیش از پیش محترم شمرده و تدبیری بیاندیشند که به بنگاه مدرک فروشی تبدیل نگردند.

مرتضی یوسفی طهارم